ได้รับรางวัลอาสาสมัครดีเด่นแห่งชาติ 2567: เกียรติยศจากใจอาสา ณ กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข
วันที่ 10 ธันวาคม 2567 เป็นอีกหนึ่งวันที่จะอยู่ในความทรงจำของผมไปตลอดชีวิต กับการได้รับเกียรติเป็น “อาสาสมัครดีเด่นแห่งชาติ” ในงานพิธีมอบรางวัล ณ กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ (สบส.) กระทรวงสาธารณสุข ซึ่งจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ เพื่อยกย่องบุคคลต้นแบบด้านงานอาสาสมัครทั่วประเทศ
บรรยากาศในงานเต็มไปด้วยความอบอุ่นจากเหล่าอาสาสมัครทั่วประเทศที่มาร่วมแสดงพลังน้ำใจ เสียงปรบมือของทุกคนในห้องประชุมคือตัวแทนของกำลังใจที่หล่อเลี้ยงจิตวิญญาณการให้ของพวกเราทุกคน

จุดเริ่มต้นของการเป็น “อาสาสมัคร”
การเป็นอาสาสมัครไม่เคยอยู่ในแผนชีวิตของผมมาก่อน แต่จุดเปลี่ยนสำคัญคือวันที่ผมเห็นความเดือดร้อนของผู้คนรอบตัวในช่วงวิกฤต ไม่ว่าจะเป็นภัยพิบัติ หรือเหตุการณ์ที่ต้องการน้ำใจเล็กๆ จากใครบางคน วันนั้นผมตัดสินใจเริ่มต้นสิ่งเล็กๆ อย่างการแจกข้าว แจกหน้ากาก หรือช่วยงานในชุมชน และนั่นคือจุดเริ่มต้นที่พาผมเดินบนเส้นทาง “อาสาสมัคร” อย่างจริงจัง


รางวัลอาสาสมัครดีเด่นแห่งชาติ 2567 – เกียรติยศที่ไม่เคยฝัน
ในวันที่ 10 ธันวาคม 2567 ผมได้รับเกียรติสูงสุดในชีวิตอีกครั้งหนึ่ง เมื่อได้รับ “รางวัลอาสาสมัครดีเด่นแห่งชาติ” ในพิธีอันทรงเกียรติที่จัดขึ้น ณ ศกรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข
ความหมายของรางวัลนี้สำหรับผม
รางวัลนี้ไม่ใช่แค่ใบประกาศหรือโล่เกียรติยศ แต่มันคือผลสะท้อนของการทำงานเพื่อผู้อื่นอย่างจริงใจตลอดหลายปีที่ผ่านมา โดยเฉพาะในบทบาทอาสาสมัคร ที่ผมมีโอกาสลงพื้นที่ไปช่วยเหลือผู้อื่น ตลอดจนเป็นแรงเล็กๆ ในการผลักดันสุขภาพป้องกันในระดับชุมชน
ทำไมถึงยังเป็นอาสาสมัครจนถึงวันนี้?
คำตอบคือ “เพราะเราเชื่อว่า น้ำใจคนธรรมดาสามารถเปลี่ยนสังคมได้”
ไม่ว่าจะเป็นการสอนหนังสือเด็กในชุมชนห่างไกล จัดกิจกรรมสำหรับผู้สูงอายุ หรือช่วยงานด้านสิ่งแวดล้อม ทุกกิจกรรมล้วนมีพลังและคุณค่าในตัวเอง
ก้าวต่อไปของคนทำงานอาสา
การได้รับรางวัลครั้งนี้ ไม่ใช่จุดสิ้นสุด แต่คือจุดเริ่มต้นของภารกิจใหม่ๆ ในการใช้ความรู้และแรงกายของเราเพื่อช่วยเหลือสังคม ไม่ว่าจะเป็นการลงพื้นที่ให้ความรู้ด้านสุขภาพ หรือแม้แต่การผลักดันเชิงนโยบายในชุมชนท้องถิ่นให้เข้าถึงบริการสุขภาพที่ดีขึ้น
ฝากถึงคนที่อยากเริ่มเป็นอาสาสมัคร
การเป็นอาสาสมัครไม่ต้องรอให้พร้อม แค่มีใจ และลงมือทำ แม้เริ่มต้นจากสิ่งเล็กน้อย เช่น แจกของใช้ให้คนไร้บ้าน หรือบริจาคของให้บ้านพักเด็ก ทุกอย่างล้วนมีความหมาย อย่าคิดว่าการให้ของเราเล็กเกินไป เพราะแม้แต่รอยยิ้มก็สามารถเปลี่ยนวันแย่ๆ ของใครบางคนได้แล้ว

สรุป
การได้รับรางวัลอาสาสมัครดีเด่นแห่งชาติในปี 2567 ไม่ได้เป็นเพียงความสำเร็จส่วนตัว แต่เป็นเครื่องเตือนใจว่า “พลังของการให้” ยังคงสำคัญเสมอในสังคมนี้ และเราทุกคนสามารถเป็นส่วนหนึ่งในการสร้างความเปลี่ยนแปลงได้เสมอ








